Selfmade man in internet communicatie

Het verhaal van Ramon gaat niet over een bestemming, maar over onderweg zijn. Zijn curriculum laat ons zien hoe je zelf je lot in eigen handen kan nemen en werken aan datgene wat je graag doet.

Je bent van Spaanse origine. Hoe ben je in Brussel beland?

Oorspronkelijk zat ik in de journalistiek, maar op een zeker moment kreeg ik de kans om kabinetschef te worden van een Spaanse politicus die iemand zocht die ook het media management kon doen. Zo heb ik de kans gehad om veel te reizen en om hooggeplaatste personen als ministers te ontmoeten. Toen ik voor Borrell, die later voorzitter van het Europese Parlement werd, ging werken ben ik naar Brussel verhuisd voor de Europese Conventie.

Wat deed de Europese Conventie?

De taak van de conventie was om de Europese grondwet op te stellen. Dat was een zeer boeiende periode, waarbij ik het team van de socialistische fractie mocht leiden. Het was een mix van debatten voeren, pers artikels schrijven en amendementen indienen. Nadien heb ik nog de publicatie van een boek over het werk van de conventie gecoördineerd. Het interessante was dat werkelijk alle debatten en documenten publiek op de website beschikbaar waren, een openheid die in het bedrijfsleven ongekend is.

Hoe ben je dan in de internet wereld beland?

Ik had al wat ervaring in internet. In 2000 bouwde ik al websites voor een Spaanse politicus. Omdat er niemand was bij wie je dit kon bestellen, heb ik het dan maar zelf geleerd. Na het werk voor de conventie, ging ik in Brussel voor het Europees Parlement werken, maar ik kwam er al snel achter dat de echte politiek niet mijn wereldje was. Ik zag voor mezelf geen toekomst als ambtenaar en nog minder als politieker. Ik wilde internet communicatie doen en ben daarom een MBA gaan volgen.

Waarom een MBA, kon je niet gewoon werk zoeken?

Met mijn achtergrond was het niet eenvoudig om naar de privésector over te stappen. Ik kon wel ergens gaan werken, maar ik wilde vooral mijn onafhankelijkheid terugwinnen. Door een MBA te doen in Brussel heb ik een hele nieuwe wereld verkend en dat is voor mij echt een nieuwe start geweest. Dat ene jaar aan de Solvay Business School heb ik ten volle beleefd. Het was zeer intensief, maar het is een echte once in a lifetime experience. Ik ben toen tot voorzitter van mijn jaar gekozen en heb kunnen meewerken aan de afstudeerceremonie. Dat was echt geweldig. Het was de eerste keer dat er in Brussel een echte ceremonie op zijn Amerikaans georganiseerd werd, in traditionele klederdracht, tot en met het in de lucht gooien van onze graduation cap toe.

Wat doe je dan vandaag als job?

Ik ben onafhankelijk consultant in internet marketing. Mijn eerste klant was trouwens Solvay, die ik overtuigde door de promotie die ik voor hun maakte in het jaar dat ik er studeerde. Daarnaast heb ik nog een eigen start-up project, maar dat zit momenteel in de koelkast omdat het business model nog niet haalbaar is.

Je bent op zeer veel evenementen aanwezig. Waarom doe je dat?

Toen ik als consultant begon kende ik quasi niemand in de internet sector in België. Maar ik zag dat er mensen waren die een beweging in gang wilden zetten met initiatieven als de Beta Group, Mobile Monday en Café Numerique. Door hier niet alleen aanwezig te zijn maar ook te proberen een bijdrage te leveren vorm je een netwerk. We mogen niet vergeten dat onze internet economie een netwerkeconomie is. Niet alleen een netwerk van computers, maar vooral van mensen en bedrijven.

Je bent ook nauw betrokken bij de Webmission. Kan je uitleggen wat dit is?

Webmission is een grass-root beweging van web entrepreneurs die de Belgische internet sector in het buitenland willen promoten. We zijn daarbij volledig onafhankelijk van politieke invloeden en werken met een open agenda. Het idee is dat door je te groeperen, je in het buitenland veel meer aandacht krijgt. Tijdens de Webmission die we naar San Francisco organiseerden zijn we zo bij Google, Facebook, Kyte, Seesmic, Twitter en CBS op bezoek geweest. Enkele Belgische bedrijven hebben zichzelf gepresenteerd op het SF New Tech evenement. Anderen hebben dan weer afspraken gehad met potentiële investeerders, klanten of partners.

Waren het niet vooral Waalse bedrijven die mee op missie naar de Verenigde Staten waren?

Naast Brusselse en Waalse bedrijven waren er ook Vlaamse bedrijven vertegenwoordigd, al hadden we wel meer respons vanuit Vlaanderen verwacht. Nochtans hebben zowel het FIT als het IBBT promotie gemaakt voor onze Webmission in hun communicatie. Maar misschien moeten we op zoek naar bedrijven die de missies willen sponsoren om zo meer aandacht te krijgen. Nu draait alles op vrijwilligers en dan is het soms moeilijk.

Zijn zo een handelsmissies nu e
cht nuttig voor onze economie?

Ik denk van wel. Er gebeuren zo veel mooie dingen in België, maar niemand weet het. Ik denk dat dit komt omdat mensen niet fier genoeg zijn op hun werk. Ze bouwen een applicatie en doen dit af als “maar” een applicatie. Door mensen mee op handelsmissie te nemen gaan ze inzien dat er echt wel interesse is in wat ze doen. Een Thomas Bonte bijvoorbeeld heeft een applicatie “MuseScore” om muziek te noteren. Hij haalt hiermee 3.000 downloads per dag en is mee op Webmission geweest om investeerders te zoeken. Het omgekeerde voorbeeld is Xavier Damman, die België verlaten heeft voor Silicon Valley om daar zijn start-up “publitweet.com” te ontwikkelen. Door de ontmoeting met de Belgische ondernemers kan hij hun helpen om contacten met Amerikaanse bedrijven op te starten. Dat Belgen het success kunnen waarmaken bewijst onder andere Sebastien de Halleux die zijn bedrijfje Playfish voor 400 miljoen dollar verkocht heeft en nu naar België wil terugkeren.

INTERNET

Wat wordt de volgende revolutie in internet volgens jou?

Ik denk dat we op een veel natuurlijkere manier met computers gaan interageren. De gebruikersinterfaces van vandaag met muis en toetsenbord zijn achterhaald. Project Natal en de Wii zijn mooie evoluties, maar ik geloof dat software op een fundamenteel andere manier gebouwd gaat worden. Neem nu het spelletje “Mijn naam is Haas”. Dit is een zogenaamde serious game die een educatieve boodschap overbrengt met spelprincipes. In het spel kunnen kinderen bijvoorbeeld een berg tekenen en dan zal de haas de berg oplopen. Als ze wolken tekenen begint het te regenen en dan moeten ze snel een paraplu tekenen voordat de haas nat wordt. Het laten evolueren van een verhaallijn met dergelijke intuïtieve inbreng van de gebruiker is volgens mij de volgende stap in onze omgang met computers.

Zal alles gratis blijven?

Niets is gratis, ook niet op het internet. Voor de goede webapplicaties moet je betalen. Ik vind de minder kwaliteitsvolle gratis diensten op het internet zelfs een probleem. Dit creëert prijsdruk op de spelers die wel een waardevol product in de markt zetten. Op die manier kunnen de slechte producten de goede producten mee kapot maken.

ETEN

Ik hoor dat je jouw keuken wel eens open stelt voor vrienden?

Op een zekere ouderdom stop je met uitgaan en dan moet je andere activiteiten vinden om te organiseren. Ik vind het leuk om met mensen samen te zijn rond voedsel. Soms nodig ik dan vrienden van op internet uit om bij mij thuis samen op zijn Spaans te ontbijten. Laatst leerde ik ze hoe ze een echte Spaanse omelet met aardappels moesten maken en ze vonden het fantastisch!

Heb je nog een restaurantsuggestie?

Ik heb zo een lijstje van 10 plaatsen die je zeker moet bezoeken wanneer je in Madrid bent. Je kan het op mijn blog vinden. Het restaurant waar je zeker eens naartoe moet gaan is “El ventorrillo murciano”. Hun “Arroz Huertano” is de beste vegetarische paella die je je kan inbeelden. Nochtans is het een klein en onbekend restaurantje.

Ik sprak met Ramon in hartje Brussel in het restaurant “Houtsiplou”, wat in het Frans zoveel als “het eind van de wereld” betekent. Ze maken naar verluid overheerlijke hamburgers, maar de entrecote die ik kreeg had wel iets te lang op de grill gelegen.

via 20kk.beKoen Delvaux is carrying out a very interesting blog project this summer: he has blocked a month of his vacation to meet with 20 belgian internet brains for lunch and interview. The subjects: work, internet, economy and good food. The result is 20 Knappe Koppen.

I was lucky enough to be considered one of those internet brains, but I think that what tilted the balance was how I enjoy the good restaurants of Brussels. Nothing beats a nice conversation over lunch like the one we had! The place of choice was Houtsiplou, home of a good selection of quality burgers.

The conversation was mostly in English, but as you can see it has been published in Dutch. I am really looking forward to start my intensive extreme-dutch course on Sunday to be able to read it, until then there’s always automatic translation: Selfmade man in internet communication.